Chantal schrijft | Mijn persoonlijke blog

Prikkeldraad houd je gevangen

Onschuld moet je kopen

Ken je dat verhaal over Lucia de B.? Die door een berg aan fouten, roddels, media-invloed en andere ellende onschuldig in de cel belandde? Binnenkort gaat haar film in premiere en vandaag zat ze bij De Wereld Draait Door. Onder het motto ‘waar rook is, is vuur’ vonden we massaal dat Lucia een monster zonder geweten was. Zij verloor een groot deel van haar leven. Omdat wij haar in een hokje stopten, omdat wij dachten dat we het allemaal wel wisten. Pas nu haar onschuld bewezen is, slaat iedereen bemoedigend de armen om haar heen.

Onschuldige oplichters

Hoewel het qua impact onvergelijkbaar is, voel ik haar woede, verdriet en hopeloosheid in de tijd dat niemand in haar onschuld leek te geloven. Nu bijna 3 jaar geleden ging het bedrijf van mijn man Jasper van Eijck failliet. Na 10 jaar keihard werken en knokken, verloren we het uiteindelijk toch van de oh zo slechte economie. Met man en macht probeerden we gedupeerde klanten te voorkomen, maar zoals dat gaat met een faillissement, lukte dat niet. De berg stront die we via social media over ons heen kregen was pittig, maar ergens begrijpelijk. Het werd pas echt slopend toen we met naam en toenaam in een Nederlandse krant en op Geen Stijl terecht kwamen onder de titel ‘Oplichters’. Ik zei het net al: Waar rook is, is vuur en ‘als het in de krant heeft gestaan, is het waar’. Die twee principes (waar ik mezelf wellicht ook schuldig aan maakte) hebben de afgelopen drie jaar van ons gezinsleven gedomineerd. De buitenwereld, maar ook vrienden en familie stopten ons in datzelfde hokje als Lucia. Een hokje dat voor Lucia letterlijk en voor ons figuurlijk een gevangenis werd.

Onschuld moet je kopen

De eerste maanden deden de valse beschuldigingen pijn, maar kon ik slapen. Ik wist zeker dat wij onschuldig waren, dat zou snel genoeg blijken. Inmiddels zijn we drie jaar verder, zijn we alles kwijtgeraakt. Ook mijn spaargeld om de advocaat te betalen die de verdediging had moeten voeren tegen het lamlendige onderzoek van de curator. Geld om uit dat verlammende hokje te kunnen kruipen. Geld om onze onschuld te kopen.

Niets doen, behalve genieten

De frustratie, het verdriet, het ongeloof en overheersende gevoel van onrechtvaardigheid. Het doet je soms vergeten dat er meer is dan wat de wereld van je denkt. Dat met name Jasper beter is dan zijn laatste succes. Maar ondanks de storm die nu al zo lang in ons leven waait, hebben we inmiddels een manier gevonden om ons er voor af te sluiten. Door te leven in het nu. Door te genieten van wat we wel hebben in plaats van wat we zijn verloren. De pijn en het gevecht blijft, maar zoals Lucia haar interview bij DWDD glunderend afsluit: Ik doe niks meer, behalve genieten van het leven.

DELEN:
Facebook
Twitter
WhatsApp
Email

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Andere verhalen