“We spend a lot of time designing the bridge, but not enough time thinking about the people who are crossing it.”
– Dr. Prabhjot Singh, Director of Systems Design at the Earth Institute
Drie maanden geleden werd ik door ANWB Reizen gevraagd of ik deel wilde nemen aan een project. Met een zogenoemd multidisciplinair team een nieuwe propositie ontwikkelen rondom het thema stedentrips. Samen met Inkoop, Marketing en Directie een traject van 12 weken, 6 sprints met als afsluiting een pitch event in het FOX Theater in Hoofddorp. Strategiemakers uit Amsterdam zou het project begeleiden. Vanuit mijn online expertise zei ik volmondig ja. Vol goede moed, maar zonder enig idee wat ons te wachten stond, startten we drie maanden geleden met elkaar.
Van voorstelrondje naar pitch
Wat begon met een voorstelrondje (sommige collega’s hadden elkaar nog nooit gezien) eindigde gister met een pitch voor alle directeuren van ANWB Reizen, inclusief een voorbereidende presentatie-training van acteur Mimoun Oaïssa. En we stonden er met zweethandjes, maar wel als team. Met trots.
Strategiemakers liet voorafgaand aan de pitches zien hoe we hebben gewerkt en vatte het samen onder de noemer ANWB Reizen Accelerator. Feitelijk een combinatie tussen Design Thinking en Agile werken. Een manier van werken waarbij je start bij de gebruiker: wat zijn de pijnen? Waar hebben ze behoefte aan en hoe kunnen wij daar als ANWB op inspringen? Dat betekende op onze elektrische fietsen naar de pier van Scheveningen en mensen interviewen. Gewoon willekeurig mensen eruit pikken. De quotes en inzichten op kilo’s post-its schrijven, bundelen, bediscussiëren en door naar het volgende experiment. En echt, dan gaat er, hoe cliché ook, een wereld voor je open…
Valideren (of niet)
Bij Design Thinking wordt het welbekende onderbuikgevoel meteen de deur gewezen: aannames worden in sprints van twee weken middels experimenten gevalideerd (of niet). En zo bouw je dus een business case die volledig aansluit bij je doelgroep. Die zorgt dat je van tevoren al heel precies weet waar en wanneer je relevant kan zijn. En als je dan verschillende disciplines bij elkaar zet, voer je soms pittige, maar oh zo nuttige discussies. Iets met de som der delen enzo.
Als je het als buitenstaander leest, klinkt het simpel vragen aan de doelgroep wellicht als een open deur. Maar voor iemand die vijf dagen per week achter een computer zit, was dit toch een wonderbaarlijk kwartaal.
The day after…
En nu is het the day after en zit ik toch een beetje met een kater op kantoor. Het was drie maanden keihard werken, naast de reguliere werkzaamheden. Dat betekende ook wel eens met een zucht naar kantoor. Maar nu is het traject afgelopen, hebben we volgende week alleen nog een retro met elkaar en zit ik weer hier. Achter mijn bureau. Maar wel met een bak (zelf)kennis, nieuwe collega’s in mijn netwerk en een blijvende allergie voor het soms zo misleidende onderbuikgevoel…