Ik ben net een paar uur terug in Nederland van een heerlijke 10-daagse zonvakantie in Kusadasi, Turkije. Mocht je als vrouw een minderwaardigheidscomplex hebben, dan kom je als herboren van deze vakantiebestemming terug. De uitdrukking ‘op elke hoek van de straat’ is hier te minimaal.
Na negen uur KLM zet ik weer voet op Nederlandse bodem. En da’s best fijn. Dat betekent namelijk dat ik bijna thuis ben. Redelijk onbewust haast ik me naar de uitgang van het vliegtuig dat me de afgelopen uren vooral heel veel nek- en rugpijn heeft
Vandaag baal ik. Mijn vijand Heimwee heeft net zijn eerste klap uitgedeeld. En hard ook. Ik sta hier in de bloedhitte voor Liberty Mall en de tranen stromen over mijn wangen. Ik mis thuis. Als een motherf*cker. Wat ik precies zo mis, weet ik eigenlijk
Na een vrij relaxte vlucht, zit ik nu te werken op ons kantoor in Paramaribo, Suriname. Familie en vrienden die me online zien, hebben maar een vraag: ‘Hoe is het daar?’. Ik hoef er niet lang over na te denken. De ritjes die we hier
Het is officieel: Ik ben een huismus. Terwijl hele kuddes zich in deze weken van het jaar opmaken voor een fantastische vakantie, zit ik aan te hikken tegen maar liefst 3 vliegreizen. Dinsdag vertrek ik voor vijf dagen richting Suriname. Voor het eerst in bijna
Ik blog stiekem even onder werktijd. En dat mag…soms. Vooral als we iets te vieren hebben! Ik breek mijn hersens tegenwoordig over onze corporate website www.ttenterprise.com. Als communicatiemanager ben ik veranwoordelijk voor alle content en dat is lekker. Research doen, met woorden stoeien, jezelf ergeren aan
Ik zocht naar woorden Woorden die omschrijven Wat jij voor mij betekent Ik vond ze niet Want herinneringen zijn niet te vatten In de regels van mijn gedicht Woorden zijn slechts woorden Ze zijn er nooit genoeg Wat jij voor mij betekent Dat koester ik van binnen